Carl's Boodschap
Door W.M.F. Leuver
Na het bijwonen van een lezing van Carl Big Heart hadden we de dag daarop een afspraak voor een interview met hem, wat meer de vorm van een gesprek aannam. Aangezien Carl tijdens zijn lezing al zo vele onderwerpen aangeroerd had, werd het gesprek meer gebruikt om 'de eindjes aan elkaar te knopen'.
Carl nam de gelegenheid waar, om zijn doelstelling, de intentie waarmee hij zijn roeping uitdraagt, nog eens extra te onderstrepen. Hier volgt het verslag:
Nadat hij in stilte een gebed gezegd had, begon Carl de avond met het zingen van een lied. Het lied van de windrichtingen. Vervolgens legde hij uit wat zijn altaar voor hem betekende.
Waar hij voornamelijk op wees, was het feit dat hij niet de intentie had om de rituelen van de Indianen aan het publiek te demonstreren of uit te leggen. Dus als de mensen met die bedoeling gekomen waren, zouden ze zeker teleurgesteld worden.
Verder vertelde hij de toehoorders dat het hij zijn werk ook zonder deze rituelen uit kan voeren, aangezien ze niet noodzakelijk zijn in het leggen van de connectie met Spirit, of God, maar dat de dingen die hij gebruikt deel uitmaken van zijn 'liefdesaffaire met God'.
Carl vertelde ons dat Grootvader Foolscrow eens had gezegd, "Weet je, we stallen al deze stenen en veren en fluitjes en ratels uit. Hij zei dat we dat doen omdat we weten, dat de Schepper zal komen, zodra wij dit doen. Omdat de Schepper op dit soort dingen kickt!"
De introductie van die avond werd gedaan door Dolf van de Sprengk, het centrum waar de lezing gehouden werd. In deze introductie vertelde Dolf ons dat Carl een Indiaan is, die is geadopteerd in de traditie van de Abenaki Indianen, uit Noord Oost Amerika. En dat hij thuis een gerespecteerde ouder en medicijnman is. Zijn ouderen gaven hem de opdracht om hun werk, wat het bouwen van bruggen tussen tradities inhoudt, voort te zetten.
{Hier wordt met ouder bedoeld, iemand die wijs en ervaren is. W.M.F.}
"In alle Inheemse leringen, vind je niets wat op een Goeroe lijkt," vertelde Carl ons. "Wij noemen onze leraren Grootvader, of Grootmoeder, oom, tante, er is geen ruimte voor hiërarchie". Eén van Carl's Indiaanse Grootvaders grootvader is in 1827 geboren en bereikte de leeftijd van 113 jaar. Dit betekent dat Carl toegang had tot de mondeling overgebrachte Indiaanse traditie, bijna rechtstreeks uit de bron, zoals die was voordat de Europeanen kwamen. En dat is heel bijzonder. Tijdens de lezing hoorden we Carl vertellen dat hij voornamelijk van Italiaanse en Ierse voorouders afstamt, zodat hij genetisch gezien meer een Europeaan dan een Indiaan is. Hoewel Carl dus geen geboren Indiaan is, is hij onderwezen en opgevoed in de Indiaanse traditie, van Grootvader naar (geadopteerde) zoon.
{Om misverstanden te voorkomen wil ik benadrukken dat Carl wel in Amerika geboren is, aangezien zijn voorouders vele generaties geleden naar Amerika zijn geëmigreerd. W.M.F.}
"Er zijn vele soorten Sjamanen. In feite net zoveel als er individuen zijn. In essentie", zei Carl, "is de functie die we vervullen die van het bijeenhouden van connecties tussen dimensies. Om te dienen als een toegang voor continue bewustzijn van pure bezieling. In feite is het zo: het maakt helemaal niet uit welke woorden ik gebruik. Het is mijn wezen dat zichzelf deelt, dat zich met jullie verbindt."
Het is dus veilig om te stellen dat Carl niet alleen bruggen bouwt tussen culturen, maar ook tussen de mensen en hun innerlijk weten. Wat Carl wil, is zuiverheid van hart. Hij wil niet verward en afgeleid worden en geen omwegen maken, die op iets anders gebaseerd zijn dan het zoeken naar God's liefde. Daarom is hij er niet aan gehecht om enige aandacht te besteden aan fenomenen, of deze op enige manier te vestigen. Persoonlijk ziet hij dat als een verspilling van tijd.
Carl vertelde ons een persoonlijk verhaal over 'praktiseren wat je predikt'. Na meerdere malen geconfronteerd te zijn met een aantal 'leraren' die andere dingen prediken dan ze praktiseren, was ik blij verrast met het feit dat hij dat, in dit speciale geval, wél deed. Hij wees er zelfs nog op dat dit de enige manier was om de dingen te doen. Welke oudere je ook neemt, welke Inheemse lering, iedere lering is gestaafd door de praktijk.
Carl zei, "Het is niet redelijk om van God te verwachten dat hij uit de wolken komt, vandaar met zijn magische veer over onze hoofden wuift, als wij hier beneden onze taken verzaken. Als we onze taken vervullen, hier beneden, dan zullen de bevestigingen over de realiteiten van onze connecties met elkaar vanzelf komen. Dit is niet ongewoon, het is normaal. Wat wel ongewoon is voor ons, is zo afgesloten van de bron te zijn. Het is een afdwaling. "
Als we de dingen doen die we doen moeten en van onze situaties leren, en door een dieper niveau van pijn gaan, dán zullen we een totaal ander soort bewustzijn ervaren. Het is mogelijk voor ons om te ervaren hoe het is om onszelf te bevrijden van de onvolwassen verlangens van onze persoonlijkheden. Het is mogelijk om een totaal ander niveau van vrijheid te bereiken. Vrijheid van Zijn.
"Je zult als een boom worden. Een boom neemt via zijn bladeren gif op en voert dan die wonderbaarlijke alchemie uit, en geeft weer zuivere lucht af. Dit is ook een deel van de cirkel.
Transmissie is beschikbaar voor iedereen, onmiddellijk, ongeacht waar je je bevindt. Het is niet afhankelijk van tijd of ruimte. We zijn bezieling in een lichaam, dat leeft in tijd en ruimte."
Hoewel Carl lange tijd aan het woord was, besloot hij: "Er is niets nieuws te vertellen. Het punt is, dat we worden wat we zeggen te zijn.
En natuurlijk werd de avond afgesloten met een stevige knuffel
Carl heeft ook een eigen website: www.bigheart.nl
|