Eén van de eerste dingen die Carla Muijsert naar voren bracht was het feit dat het hier niet om één speciale groep kinderen gaat, maar dat tegenwoordig ieder kind een Nieuwetijdskind is.

Ik moet zeggen dat ik deze benadering verhelderend en zeker op zijn plaats vind. Zoals ik bij de bijeenkomst van Mens en Nieuwe tijd al opmerkte, wordt het woord Nieuwetijdskinderen (gelukkig) niet langer bedoeld om een uitzonderingspositie te vestigen maar steeds meer als aanknopingspunt voor mensen met overeenkomstige kenmerken.

Ik onderschrijf dan ook de opmerking van Carla dat beschadiging kan voortkomen uit "zowel het afwijzen als het overmatig stimuleren." Ieder kind is immers uniek, net zoals ieder mens uniek is in z'n zijn.

Waarom dan een platform Nieuwetijdskinderen en waarom zijn er door het hele land lezingen? 'Om ruimte te maken voor deze kinderen, zodat ze her- en erkend worden in hun spiritualiteit.' Hoewel de kinderen zich op zich niet onderscheiden van onszelf, toen we kind waren, is en blijft het een feit dat de kinderen van deze tijd meer bewust zijn van hun eigen kracht. Was het in onze tijd nog een kwestie van zelfbehoud om onze spiritualiteit naar de achtergrond te drukken, het kind van tegenwoordig weigert dit pertinent. Als ze daarbij niet begrepen worden, kan zich dit uiten in heel druk gedrag of juist door teruggetrokken gedrag.

Er zijn altijd kinderen geweest die vanuit hun gevoel en intuïtie leven. Veel van deze kinderen zijn inmiddels ouders of zelfs grootouders van de kinderen van deze tijd. Door open te staan voor de spirituele kenmerken van deze kinderen, hun daarin te ondersteunen en begeleiden is een manier om te werken aan hun eigen pijn en tevens zelf in hun kracht te gaan staan. Immers, 'Niet begrepen worden grijpt diep in het leven in'.

Het geven van lezingen, het in kaart brengen van hulpverlening en het bemiddelen bij hulpvragen zijn slechts enkele van de functies die het platform Nieuwetijdskinderen vervult. Daarnaast streven ze er naar een contactpunt te zijn voor ouders, verzorgers, leerkrachten en therapeuten en een brugfunctie te vervullen naar het onderwijs. Vooral op het gebied van het onderwijs zal er een grote, doch belangrijke strijd gestreden moeten worden. In het onderwijs wordt momenteel uitgegaan van een logisch-analytische benadering, terwijl het intuïtieve kind meer ervaringsgericht is. Op de website van het platform www.nieuwetijdskinderen.nl staat hierover onder meer geschreven:

'Intuïtieve kinderen zijn vaak enorm geïnteresseerd in alle aspecten van het dagelijks bestaan. Ze zijn zeer leergierig wanneer ze in vrijheid kunnen ervaren wat zich in het moment zelf aandient. Maar zodra het aankomt op het gericht verwerven van kennis (wat op scholen meestal het geval is) ligt dit anders. Gelukkig wordt er in Nederland steeds meer aandacht geschonken aan ervaringsgericht leren. Ook voor de theorie over meervoudige intelligentie van de Amerikaan Howard Gardner is steeds meer aandacht. Gardner onderscheidt acht verschillende intelligenties. Hij gaat ervan uit dat ieder kind een specifieke begaafdheid heeft met een daarbij behorende leerstrategie. Volgens hem komt ieder kind tot leren wanneer het aangesproken wordt op zijn eigen intelligentie. Gardner spreekt van adaptief onderwijs.'

Kenmerkend voor intuïtief ervaren is dat de wereld geordend wordt in een direct weten, in beelden, kleuren, geuren, smaken, geluiden of lichamelijke gevoelens. Tijdens een kleine 'oefening' liet Carla de aanwezigen aan de lijve ondervinden hoe dat was door de aandacht op ons innerlijk te laten richten en na te gaan wat er allemaal door je heen gaat bij het noemen van een woord. In dit geval het woord: konijn. Natuurlijk is dit voor iedere aanwezige anders, maar ik kan wel vertellen dat er een heel scala aan beelden en emoties bij me voorbijkwam. Stel je nu voor dat een kind deze gevoelens en/of beelden krijgt terwijl het een zin moet schrijven met dit woord er in. Zoals Carla humoristisch opmerkte: zodra het konijn voorbij komt, zijn we het kind kwijt!

Ik denk dan ook dat er een sterk helende werking uitgaat van deze lezingen, waarbij niet alleen de kinderen, maar ook hun ouders worden gezien en (h)erkent in hun diepste wezen. Zoals Carla tijdens deze avond terecht opmerkte: "Wij hebben een proces doorlopen om onze kinderen te zien zoals ze zijn."

Laten wij hun dan ook de ondersteuning bieden die ze verdienen!