Piramidevorming
Door W.M.F. Leuver
Fundament van de samenleving?
Het zal zo'n 4 jaar geleden zijn, dat er een nieuw soort 'ziekte' over Nederland verspreidde. Het piramidespel. Je zou het ook een piramide-gekte kunnen noemen. Mensen werden gevraagd om zo'n slordige 3000 gulden te investeren en konden op deze manier binnen de kortste keren heel veel geld verdienen.
Lucratieve business voor degenen die aan de top stonden, een groot financieel fiasco voor de lui die aan de bodem stonden. De bodem van de piramide, wat eigenlijk het fundament zou moeten zijn. Het woord 'fundering' betekent immers 'grondslag voor bouwwerk en we weten allemaal dat de fundering stevig moet zijn, wanneer we een stevig bouwwerk neer willen zetten.
Als we van ons standpunt uit naar een piramide kijken, zien we de breedste, platte kant als ondergrond, dus als bodem. Typisch is het dan, dat juist bij het verdienen van geld de piramide op zijn kop staat. D.w.z. dat het fundament, de basis en ook het fundament gevormd wordt door de top. Nog typischer wordt het als je verder kijkt, naar de tweede betekenis van fundering: nl. kunstmatige ondergrond. Hierbij wil ik de nadruk leggen op kunstmatig.
De basis van onze samenleving wordt dan ook op dezelfde manier gevormd als bij de piramide, door de top. Kunstmatig dus. Normen en waarden vervagen en regeltjes en wetjes voeren de boventoon. Regeltjes en wetjes, die in eerste instantie in het leven leken geroepen om orde in de samenleving te brengen, nemen steeds sterker de vorm van betutteling aan. Een vorm van betutteling, die m.i. totaal niet past in een verantwoorde samenleving, gebouwd op respect, maar eerder in een samenleving die opgebouwd is uit onmondige kinderen.
Op de site: www.sweetliberty.org kunnen geïnteresseerden nalezen waar dit uiteindelijk allemaal toe leidt. Op deze zelfde site staat de opmerking: "People are too trusting. People don't ask the right questions." "Mensen zijn te goed van vertrouwen. Mensen stellen niet de juiste vragen."
Soms werd het 'te goed van vertrouwen' geassocieerd met te dom zijn. Deze opmerking werd tevens gelanceerd, gepaard met een gevoel van weemoed. In relatie tot de veranderingen in de samenleving, met name het veranderen van wetten en gebruiken, heeft dit te maken met het feit dat alles twee bedoelingen heeft. Eén is de ogenschijnlijke bedoeling, die het acceptabel maakt voor de mensen; en de tweede, is de werkelijke bedoeling die de doelen van het vestigen en hebben van een nieuw systeem bevorderen.
"People will have to get used to the idea of change, so used to change, that they'll be expecting change. Nothing will be permanent." "Mensen moeten wennen aan het idee van verandering, ze moeten zo gewennen aan veranderingen, dat ze de verandering gaan verwachten. Niets zal blijvend zijn."
Dit alles met één vooropgezette bedoeling: Het verwijderen van wortels en fundamenten, om zodoende een klimaat van passieve acceptatie te scheppen, omdat de constante verandering het nieuwe referentiepunt wordt, waar men zich aan vast kan houden. Het fundament, dat in wezen wordt gevormd door de top. En laten we eerlijk zijn, wat verwachten we van een piramide, die balanceert op de punt? Toch zeker niet een uitgebalanceerd geheel?
Wat nou het mooie is aan dit geheel, is dat de broodnodige balans bestaat bij gratie van het werkelijke fundament, de bevolking. Wij dus. Wij zijn in staat om deze piramide aan het wankelen te brengen. Door de juiste vragen te stellen. Sterker nog, enkel en alleen door het stellen van vragen en in onszelf na te gaan wat de juiste bedoelingen achter de antwoorden zijn.
Door na te gaan wat de werkelijke motivatie achter onze eigen handelingen is. Maar bovenal door het herstellen van de werkelijk normen en waarden, gefundeerd op wederzijds respect.
Respect naar jezelf en naar de ander toe, want in een samenleving, gefundeerd op respect, zijn de dingen wat ze lijken en komt de piramide te rusten op zijn werkelijke fundament.
|