Ze liep het risico dat alle geïncarneerde zielen doen.

Zelfs bij het zorgvuldig maken van plannen is soms de sluier, en de daaropvolgende ervaringen van het ‘vergeten’, zo krachtig dat zelfs met de hulp van een gids de bestemming van iemand nooit gevoeld of herinnerd en daardoor niet vervuld wordt. Soms zijn de consequenties van deze niet vervulden minimaal omdat in ieder leven veel dingen geleerd kunnen worden. Dit was bij haar echter niet het geval.

In feite hebben slechts een paar zielen, die teruggeroepen zijn naar de aarde in de 20ste eeuw deze luxe. Er staat teveel op het spel. Maar het meest beangstigende zou de duisternis zijn, die gelijk met het vergeten kwam. Een duisternis die ze zelfs nu kon zien aankomen, maar als het haar eenmaal overnam zou ze het niet beseffen. Ze zou zich niet realiseren dat ze vergeten is!

Niet alleen zou haar herinnering aan de geestenwereld gesluierd zijn, maar daarbij de herinnering aan hem, haar geliefde broer. Het was moeilijk om zo’n aanstaande duisternis willig op te zoeken. Toch wisten ze beiden dat, hoewel hij haar constante gezel zou zijn aan de andere kant van de sluier, zij hem niet zou herkennen, noch zijn betrokkenheid in haar aardse leven, totdat ze elkaar weer van aangezicht tot aangezicht zouden ontmoeten als ze eenmaal in de geestenwereld teruggekomen zou zijn.

Zo liefdevol en close als ze waren, het was een feit dat hun relatie zou vervagen in de diepten van haar ziel, wanneer ze wortel zou schieten in haar fysieke leven. In feite is het niet zozeer dat deze dingen vergeten zijn, als dat ze niet herkend worden.

De energie van een geest is als elektriciteit. Het is onzichtbaar voor het fysieke oog, maar de effecten kunnen gezien worden. En dat was het voornaamste op het moment dat haar gids, zoals het met alle gidsen gaat, met heilige energie ging werken, op zo’n manier dat er een myriade van synchronisaties plaatsvonden, groot en klein, om haar te helpen met de herinnering en herkenning van het plan wat op het spel stond. Om haar herinnering aan de geestenwereld wakker te maken!

Om haar te naderen in tijden van zorgen en wanhoop, om kracht te geven, inspiratie en een helend licht om haar te helpen bij haar beproevingen, zoals hij nu deed. Om haar te helpen te realiseren dat ze al deze dingen naar zichzelf toetrok met de liefde en zegen van de Grote Geest, om te leren en te herinneren.

Als ze tijdens haar tijd op de aarde zover zou komen dat ze deze pogingen zou kunnen herkennen en zou weten dat deze vanuit de geest voortvloeien, zelfs als ze die niet specifiek zou kunnen herkennen, zou het goed zijn.

Het belangrijkste is dat ze, door haar fysieke lichaam heen, leert zich af te stemmen op deze subtiele energetische frequenties, het landschap van de geest, om haar bewustzijn hierover terug te brengen en tegelijkertijd daarmee de informatie over haar levenspad en bestemming. En in een cultuur die argwanend is tegen alles wat ‘bovennatuurlijk’ is, was haar taak zelf een grotere uitdaging.

Maar dat was een andere reden waarom ze gekozen werd en klaar geacht. Ze had een acute vaardigheid ontwikkeld voor het betwijfelen en trotseren van ideeën waarvan zij voelde dat ze ‘ontspoord’ waren in elke cultuur die ze in zichzelf vond, soms ten koste van zichzelf.