Deze uitspraak van mijn goede vriend uit de kosmos, borrelde boven toen ik het duimen-dikke informatie pakket van Dr. Joshua Stone over de Wesak viering op Mount Shiasta in de bus vond. Naarmate ik het door begon te bladeren kreeg ik meer en meer het idee dat ik in de supermarkt stond en weer opnieuw sterk moest zijn om de nieuwe spaarkaarten en de nieuwe zegels te weigeren. Je moet toch wel gek zijn om die gratis zegels, in dit geval zegeningen aan je neus voorbij te laten gaan! Ik zou bijna het gevoel krijgen dat ik mijn kans op verlichting nu toch wel voorgoed zal verspelen als ik niet op 30 april aanwezig zal zijn op Mount Shiasta!

Durf een Rebel te zijn…

Met alle respekt voor Dr. Stone en de ongelofelijke hoeveelheid kennis die hij heeft, ben ik niet langer onder de indruk van stambomen met hemelse hierarchien etc. Bovendien vraag ik me af of ze daar boven wel zo onder de indruk zijn van titels, etc. Naar mijn bescheiden mening totaal niet. Kun je nog altijd aanvoeren dat deze maatschappij daar om vraagt. Maar dit pad gaan, betekent op de eerste plaats lak hebben aan regels, durven rebeleren, durven om bestaande systemen te ondergraven en gaan staan voor jouw innerlijk waarheid, ook al zou je de aller-enigste zijn! Meer de rol van Lucifer dus of zelfs van Judas. Ook al werden deze akties toen niet begrepen, zij waren degenen die onze evolutie hebben mogelijk gemaakt.

Wie beter als Joshua is in staat om de bestaande cultus de rug toe te keren en daarmee een inspirerend en levend voorbeeld te zijn voor anderen? In deze hierarchie gaat het niet meer om uiterlijke prestaties maar om Zijn wie je in Wezen bent.

Gelukkig heb ik nog niet geboekt. Ik boek nooit zolang op voorhand, in de wetenschap dat als ik ergens moet zijn, er zonder meer een plekje voor mij gereserveerd is. Dus ook in dit geval. Op dit moment lijkt het er erg veel op dat mijn uiterlijke reis even plaats moet maken voor een zeer diepe en ingrijpende innerlijke reis, waar ik me in alle stilte op voorbereid. Maar los daarvan wil ik niet "weerstand" de oorzaak laten zijn om niet aanwezig te zijn op dit festival als ik daar moet zijn.

Tegelijkertijd weiger ik nog langer te geloven dat verlichting iets is wat buiten mijzelf plaats vind. Al weet ik uit ervaring dat het een krachtige initiatie kan zijn om met zovelen bijeen te zijn in een ongetwijfeld fabelachtige energie.

* * *

Ik ben Goddelijke Perfektie….

Het is zeker tien jaar geleden dat ik onverwachts in een kerkdienst belandde. Ik bracht reeds mijn hand naar mijn borst met de woorden: "Door mijn schuld…….", toen ik me ineens realiseerde wat ik precies zei! Mijn hand bleef halverwege steken en ik nam ter plekke het besluit om deze woorden voorgoed uit mijn leven te bannen. Ik besloot vervolgens om mijn gevoel van minderwaardigheid los te laten en mezelf te verheffen naar het beeld en de gelijkenis van mijn Schepper:

Ik ben waardig om uw Liefde te ontvangen. Ik ben waardig om uw Licht te dragen. Ik ben de Schepper van mijn eigen leven en aanvaard de mantel van dienstbaarheid.

Hoe diep zit het gevoel van minderwaardigheid echter in onze celstrukturen! Hoe ver moest ik gaan, hoe vaak de dood onder ogen zien, voor ik kon zeggen vanuit mijn hart en ziel: "Ja, ik BEN waardig, Ik BEN Goddelijke Perfektie".

Alle geloofssystemen moesten overboord. Alle uiterlijke bindingen in de buitenwereld moesten hier voor wijken. Niet langer kon ik me veilig voelen achter uiterlijke etiketten en handelingen. Op die heftige momenten van pijn en lijden begreep ik niet altijd waarom, maar tegelijkertijd weigerde ik om mezelf slachtoffer te voelen. Pijn en lijden is nu eenmaal een deel van het proces. Het is echter belangrijk om te leren begrijpen dat het niet nodig is om dit nog langer persoonlijk te nemen!

Een discipel op haar pad…

Hoe eenzaam is de Weg van een discipel op haar pad. Hoe wreed soms de opmerkingen van mensen aan de zijlijn: "Je hoeft in deze tijd niet meer ziek te zijn", is een opmerking die ik zo af en toe ook moest aanhoren in deze achterliggende tijd, evenals vele anderen die dit pad van transformatie gaan.

Maar al te veel mensen in deze tijd, die zich notabene Lichtwerkers noemen, die niet aan geraakt wensen te worden, maken dit soort ongevoelige, oordelende opmerkingen. Zij begrijpen naar mijn gevoel niets van het ware proces van alchemie en de keuze van de Ziel.

De keuze van de Ziel…

Naarmate je pad vordert is er nauwelijks nog sprake van vrijheid van keuze. Dit in tegenstelling tot een beginnende Ziel hier op Aarde, wiens leerproces het kan zijn om te leren van de keuzes welke hij maakt. De vrijheid zit nu veel meer in de manier waarop jij kiest met deze processen om te gaan wanneer je er in beland. Zie je jezelf als een martelaar en wil je zoveel mogelijk "bonuspunten" verdienen door te lijden? Zie je dit alles als een straf van God die over jou uit wordt gestort of zie je dit alles, zonder schuld en boete als een uitdaging voor je Ziel om versneld tot perfektie te komen en daardoor een geschikt voertuig te zijn om het Licht van God te kunnen dragen.

Van Schepsel naar Schepper…

Niemand is in staat om te oordelen over het proces van een ander, want ieder mens is uniek en heeft haar eigen specifieke blauwdruk.
En al zeg ik het zelf: Met behulp van Licht en Liefde heb ik mezelf getransformeerd tot een multi-dimensionaal Lichtwezen. Ik ben in dit leven van Schepsel naar Schepper gegroeid en heb de dood in dit opzicht reeds achter me gelaten.

Liefdeloos nieuwe-tijds geleuter, noem ik opmerkingen zoals deze. Uitsluitend gebaseerd op angst en gebruikt door mensen die menen dat zij de waarheid in pacht hebben. Waarheid echter vanuit het hoofd, absoluut niet vanuit het hart. Er is geen God die het zelfs maar in zijn hoofd zou halen om vanuit zoveel liefdeloosheid te oordelen!

Hoeveel prachtige ver geevolueerde zielen zijn er niet naar de aarde gekomen in een zeer krakkemikkerig voertuig om een voorbeeld van Licht en Liefde te zijn en om ons mensen die vergeten waren dat er nog meer was als materiele rijkdom, de schoonheid van de Ziel te tonen?

De duistere nacht van de Ziel…

Tegelijkertijd zijn het deze mensen die zo afwijzend zijn, die je een enorme dienst bewijzen. Ze gooien je volledig terug op jezelf. En wil je werkelijk een diepe verbinding gaan maken met het goddelijke in jou, dan zul je door de "duistere nacht van je Ziel" moeten. Dan zul je daar moeten gaan, waar jij alleen maar kunt gaan, helemaal alleen, zonder hulp van wie dan ook. Los van alle gehechtheden aan mensen, dieren en dingen en vooral ook "labels". Los van alle overtuigingen die je door je opvoeding, school, kerk en maatschappij hebt meegekregen. Dan sta je naakt voor je Schepper en heb je uitsluitend nog jezelf.

Dat is een proces wat met volledige overgave en vertrouwen heeft te maken en waar geen enkele uiterlijk initiatie of techniek je nog kan helpen!

Los daarvan heb ik begrip voor al die mensen die het nog nodig hebben om van de ene kursus naar de andere te rennen. Om de ene "initiatie" na de andere te ondergaan. In de hoop dat de "Verlichting" moeiteloos en zonder het maken van innerlijke ruimte zal plaatsvinden.

Stel je voor, in een weekend kun je nu van beginner naar master groeien! Wat een aantrekkelijk aanbod! Je zou wel gek zijn om dat aan je neus voorbij te laten gaan. En lekker goedkoop, kun je veel doen in weinig tijd! Maar wat een desillusie om te ervaren dat meesterschap iets is wat je niet kunt verwerven door uiterlijke aktiviteiten. Dat al deze evenementen je hooguit een stukje gereedschap geven wat je kunt gebruiken op jouw pad. Maar je moet het nog altijd zelf gebruiken!

Het pad van de ware Meester…

Het pad van de ware meester is eenvoud en dienstbaarheid. Het pad van de ware meester gaat erom dat hij eerst alle verworvenheden in zichzelf eert en laat zijn totdat hijzelf de energie is geworden en van daaruit moeiteloos uitstraalt. Het pad van de meester is er een van stilte en eenvoud, maar als je er een ontmoet dan onderga je in alle stilte een transformatie - zonder woorden! Het pad van de meester bestaat er niet langer uit om te willen "redden", omdat de ware meester wel weet dat er niets en niemand gered hoeft te worden. Dat het hele proces verloopt volgens Goddelijk Plan en dat er geen 'shortcuts" zijn. Het pad van de ware meester is de bereidheid om ten alle tijde aan zichzelf te werken, in de wetenschap dat hijzelf de poort naar de hemel vertegenwoordigt, en door zijn verworvenheid ook een voorbeeld en een poort kan zijn voor anderen.

Een netwerk van Licht en van Liefde…

Het is de bereidheid om te gaan staan voor je eigen waardigheid. Om het lef te hebben om te ontvangen, zodat de hele goddelijke hierarchie haar geschenken ruimschoots over je uit kan storten, omdat jij bereid bent deze goddelijke giften te ontvangen. Waardoor jij een goddelijke transformatie ondergaat en iedereen die met jou in aanraking komt en waardoor jij de verantwoordelijkheid op je neemt om de Hemel hier op Aarde te vestigen en een netwerk van Licht en Liefde te verankeren in onze geliefde Aardmoeder, als ondersteuning voor haar transformatie. Bovendien bewijs je hiermee de goddelijke hierarchie een grote dienst, want ook zij kunnen nu doorstromen in hun evolutie, omdat wij de verantwoordelijkheid voor onze multi-dimensionale Goddelijkheid eindelijk op ons nemen.

En het maakt niet uit waar je bent of waar je staat, je hoeft het niet eens van de daken te schreeuwen. Want je Licht zal zichtbaar zijn en heeft niet langer de overtuigingskracht van woorden nodig. Maar wees wel bereid als het nodig is om te staan voor jou waarheid, ook al resoneert die niet met de waarheid van de "groep". Wanneer het resoneert in je hart, is dat jouw unieke waarheid, jouw unieke vreugde en jouw unieke bijdrage aan het "grote geheel". En God verheugd zich in jouw terugkeer!

Yasmin Verschure