Als je alles van tevoren weet...
kun je met een dubbeltje de hele wereld rond.

Vanaf het moment dat ik het huis betrad, waar ik tijdens mijn spirituele ontwikkeling woonde, vond ik regelmatig een dubbeltje. In het begin viel het nog niet zo op. Maar, zoals zo vaak, als je regelmatig met hetzelfde geconfronteerd wordt, moet je wel erg blind zijn als je er geen betekenis in wilt zien.

Ik noemde het huis mijn dubbeltjeshuis en net als Dagobert Duck koesterde ik mijn dubbeltje(s). Het gaf me een goed gevoel om ze te vinden en voorlopig was ik bereid om gebeuren weg te schuiven onder de noemer 'toeval'.

Echter, tegenover die gevoelskant wilde de denkkant ook wel graag weten wat de betekenis er van was. Voorafgaande aan de 'dubbeltjesvindperiode' heb ik geruime tijd dubbeltjes gespaard. Dat waren de Willemientjes: Dubbeltjes met de afbeelding van koningin Wilhelmina er op. Mijn overleden oma heette Wilhelmina en zo werd de link van de dubbeltjes naar mijn oma al snel gelegd, wat het 'goede gevoel' alleen maar ten goede kwam.

Al gauw echter werd het toevallige aspect uitgebreid met een gebeurtenis die me toch wat dieper aan het denken zette. Ik was namelijk op een gegeven moment mijn badcel aan het schrobben. Het helende aspect van huishoudelijke karweitjes is het feit dat je gedachten een eigen loop schijnen te nemen. Zo ook dit keer.

Ik was aan het mijmeren over mijn dubbeltjes, wat inmiddels al een aardige verzameling begon te worden. Tegelijkertijd schrobde ik de vloer. Ik draaide me om, zodat ik mijn dweil kon pakken en op het moment dat ik me weer terugkeerde zag ik op het brandschone putje, tussen het sop en dubbeltje glinsteren. Ik wil er met nadruk bij vertellen dat ik de douchecel niet verlaten had en dat ik tevens alleen in huis was.

Voor mij geen toeval meer.

Vanaf dat moment nam ik niet langer genoegen met het toevalsaspect, maar ging ik naarstig op zoek naar de betekenis. Op een paranormale beurs besloot ik aan een paragnoste te vragen of ze me kon vertellen wat de betekenis van die dubbeltjes was. Ze wist het niet, maar het mooie was dat ze me wél een manier aanreikte waarop ik er zelf achter kon komen. Ze adviseerde me om iedere avond voordat ik ging slapen de vraag te stellen en op het antwoord in mijn dromen te letten.

Nachten gingen voorbij, zonder dat er een antwoord kwam. Ik droomde alleen maar van levensgroot speelgoed, maar wat heeft dat met dubbeltjes te maken? Nadat dit zo een week geduurd had, uitte ik mijn frustratie tegenover een vriendin, die er op terugkijkend de juiste vragen stelde: "Wat betekent een dubbeltje voor jou? Heb je daar een bepaalde ervaring mee gehad?" Ik vertelde dat ik ze een poosjes gespaard heb en dat ze me aan mijn oma deden denken. "Heeft jouw oma dan iets met een dubbeltje te maken? Gaf ze je vroeger misschien wel eens een dubbeltje voor een ijsje, of zo?"

Bingo! Ineens viel alles samen. Geen ijs, maar wel een dubbeltje voor de speeltuin. Speeltuin...speelgoed...Speel Goed. Hierin lag de boodschap voor mij op dat moment besloten. Ik moest het leven (en mijn spirituele ontwikkeling op dat moment) niet zo serieus nemen. Je kunt immers ook spelenderwijs leren. Een boodschap die ik in de daarop volgende periode wel vaker te horen kreeg en momenteel ook tracht na te leven.

Het vinden van dubbeltjes heeft tot hele speciale momenten, en hele aparte ervaringen geleid. Later kwam ik iemand tegen die dezelfde ervaringen had en mij vertelde dat het haar aangaf dat ze "op het goede pad" was. Datzelfde gevoel heb ik er lang bij ervaren, maar dat de vondst voor meerdere uitleg vatbaar was, geeft onderstaande ervaring aan:

Ik had een oud autootje, dat wat gebreken begon te vertonen. Mijn grootste vraag was of die auto de moeite waard was om te laten repareren, of dat ik beter naar een ander (oud) autootje uit kon kijken. Ik kreeg een droom waarin ik een afbeelding op het dashbord zag van de auto waar ik (in mijn droom) in reed. Bij het achterste deel begonnen twee rode lampjes te branden en de boodsch was heel duidelijk: het ging me veel geld kosten. Toch maar uitkijken naar een ander autootje dus. Via via kreeg ik een tip van een goedkope occasion, en toen ik naar de auto ging kijken zag ik tot mijn verbazing een dubbeltje op de zitting van de auto liggen. Ik was op de goede weg! De koop was min of meer gesloten!

Ik besloot toch maar een proefrit te maken. Tijdens die rit constateerde ik at de auto niet erg stabiel op de weg lag. Hoe kon dat nou? Er lag toch een dubbeltje? Met die vraag in mijn hoofd keerde ik de auto en ging terug richting garage, toen alles in één klap duidelijk werd. Op het dashbord zag ik de afbeelding uit mijn droom! Deze auto zou mij inderdaad veel geld gaan kosten! Ik besloot tot reparatie van mijn eigen autootje en heb daar nog geruime tijd in rondgetuft.

Maar nu, het dubbeltje! Gaf dit nu aan dat ik op de verkeerde weg was? Mijn inziens niet. Het verschijnen van het dubbeltje had makkelijk tot het trekken van de verkeerde conclusie kunnen leiden, als ik door de euforie niet mijn verstand had gebruikt. In dit geval heeft het proefritje mij het vertrouwen gegeven dat ik nodig had om de reparatie aan mijn eigen auto uit te voeren. Ik was dus op de goede weg.............maar had makkelijk de verkeerde afslag kunnen nemen!