Doel der reis
Door H.T. de Kroon
Traditie
getrouw zijn er tijdens jaar- en eeuwwisselingen een groot aantal
voorspellingen en prognoses t.a.v. onze persoonlijke toekomst en
die van de wereld in het algemeen. Echter heel bijzonder is deze
nieuwe eeuw, die een extra dimensie verschaft aan de existentie
van de huidige generaties.
Positieve en
negatieve berichtgevingen houden een groot aantal van ons weer geruime
tijd in de ban. Met wat mazzel kunnen we ons een poosje verheugen
op goede vooruitzichten, waarbij we heel graag willen geloven dat
deze gerealiseerd zullen worden.
Vaak ook zijn
we zeer content met een gunstige karakterbeschrijving, die ons echter
in het algemeen niet méér voorhoudt, dan de persoon die we eigenlijk
zouden moeten zijn. Daarentegen proberen we onder ongewenste gebeurtenissen
uit te komen, of toch op z'n minst te vergeten, (vooral als het
ons persoonlijk betreft) waarbij we de negatief uitgevallen karakterschets
voor een vergeeflijke misstap van de betreffende astroloog beschouwen.
Kortom, we
zullen ons de komende tijd weer naar hartelust kunnen weiden aan
futuristische beschouwingen en fantastische voornemens. Toch zullen
al die prognoses, voorspellingen en alle beste wensen de wereld
als zodanig niet veranderen.
Nu niet
en nooit!
Al duizenden
jaren staren wij ons blind op dergelijke ideeën, die als ze onverhoopt
ook nog inderdaad uitkomen, ons nog dieper overtuigen van de onontkoombare
noodlottige en deterministische aard van het leven in het algemeen
en onze persoonlijke existentie in het bijzonder. Afgezien van het
feit of de voorziene gebeurtenissen zich al dan niet voordoen, aan
ons lot, lijken we niet te kunnen ontsnappen!
Naar aanleiding
van de enorme invloed die sommige voorspellingen op een aantal mensen
heeft, zouden we misschien de wenselijkheid van dergelijke uitspraken
eens moeten overwegen. Feitelijk zet geen enkele profetische stelling
zoden aan de dijk, om de doodsimpele reden dat er geen garantiebewijs
bij verstrekt wordt. Het kan vriezen, maar ook dooien! Als de uitspraak
niet bindend is of op z'n minst aan zekerheid grenzend, laten we
zeggen 99,9%, wat schieten we er dan mee op?
De ene helderziende
zegt dat we doodongelukkig worden, terwijl de andere exact het tegenover
gestelde beweert. Dit verschil in uitspraken, vormt op zich ook
al zo'n probleem. Wie moeten we nu geloven? Sta ik me daar onder
barre omstandigheden maanden lang 's nachts te wachten, verheugd
maar vol ongeduld, op de beloofde massale landingen van de ufo's,
totdat ik er achter kom dat een andere helderziende heeft verkondigd
dat ze helemaal niet komen!
Een officieel
verbod van staatswege m.b.t. voorspellingen gaat mij net iets te
ver, maar misschien is een openbare bekendmaking ter afkeuring,
op basis van persoonlijke ethiek en terwille van mijn persoonlijke
constitutie en de geestelijke volksgezondheid in het algemeen, wel
op zijn plaats.
Zelfvervulling
Feitelijk benadrukken
voorspellingen enkel de mogelijkheid tot vervulling van een aantal
waarschijnlijkheden, die als we helder van geest en eerlijk waren,
zelf ook hadden kunnen bedenken. Het voor- en het nadeel van dergelijke
uitspraken is dat zij doordat ze uitgesproken worden, iets naar
boven haalt wat vaak diep in ons onderbewuste al bekend was.
Dat kan echter
zowel een positieve als een negatieve uitwerking hebben op het gedrag
van veel mensen, vooral wanneer er sprake is van een gebrek aan
inzicht, kennis en zelfvertrouwen waardoor de voorspellingen een
zelf-vervullend karakter zullen krijgen. Het maakt niet uit of het
handelt om grote belangrijke zaken of gewone banale dagelijkse futiliteiten.
De waarschuwing, "Val nou niet!" leid er in de veel gevallen (bij
mij althans) toe, dat 't juist gebeurd. Terwijl
de periodieke astrologische ontboezemingen ook al niet erg veel
bijdragen aan een tevreden en evenwichtig verblijf op deze aardkloot.
Het mag duidelijk
zijn dat afhankelijk van iemands instelling bepaald wordt, welke
uitspraak de meeste invloed zal uitoefenen en dat daarmee al een
aanzet gegeven is tot de zelfvervulling van de profetie! Het is
nu eenmaal in de aard van de mens om, desnoods onbewust, naar dát
toe te werken, wat hij verwacht, zich niet realiserend dat hij zelf
de determinerende factor is, vaak gevoed door puur conformisme!
Wat dat betreft
is er eigenlijk heel weinig hoop voor de mensheid, gezien het feit
dat ze zelfs in het meest spirituele geval, gelovend in God, incarnatie
en karma, bereid is tot in alle eeuwigheid zo verder te gaan met
een fatalisme, wat aan het ongelooflijke grenst en wat naar mijn
gevoel nergens in 't universum voorkomt, behalve natuurlijk op de
aarde en omstreken.
Eén
en ander strekt mij dan ook tot de overtuiging dat de aardse sfeer,
de functie vervult van tuchtschool voor moeilijk opvoedbare zielen.
( waarbij ik mij niet geheel en al aan de indruk kan onttrekken
dat zulks m.b.t. mijn eigen persoon een volstrekt hopeloze zaak
betreft.)
Steeds opnieuw
worden er data verstrekt of perioden aangegeven, op basis van tijdstip
en bepaalde algemene ontwikkelingen, alsmede een aantal bijzondere
condities, die ons de lang verwachtte alles omvattende omwentelingen
moeten brengen. Inspelend op een diep geworteld verlangen naar een
nieuwe wereld met nieuwe mensen, hoewel het in het algemeen nogal
vaag blijft, wat onder die ander wereld verondersteld moet worden,
nog afgezien van wat we eigenlijk van die andere mensen verwachten.
Hoe ziet
die nieuwe aarde er uit? .......... Wat is een nieuwe mens?
Om daar een
antwoord op te vinden, zullen we eerst onze huidige leefwijze en
overtuigingen eens onder de loep moeten nemen en tot analyse overgaan.
Goed beschouwd wordt een van de ergste problemen gevormd door een
conformistische aard. Al sinds het ontstaan van de mensheid heeft
zij voor zich laten denken, waarbij we in het midden zullen laten
of de oorzaak gelegen is in geestelijke arremoede, mentale luiheid
of het ontbreken van elke vorm van zelfvertrouwen.
In ieder geval
is de schaapachtige kuddementaliteit die vaak door hele volksstammen
wordt geprofileerd het gevolg van een dikwijls misplaats vertrouwen
in de opvatting, dat wat de meesten doen, ook goed is.
Met deze houding
wordt de verantwoordelijkheid voor wat wij moeten geloven
en mogen weten natuurlijk op subtiele en algemeen aanvaarde
wijze verlegd naar personen die door hun zelfverzekerde charisma
en profilering de macht naar zich toe weten te trekken en daarmee
de zin-geving van ons persoonlijke en algemene bestaan invullen.
Door de eeuwen
heen is dit gegeven steeds heel goed begrepen door hen, die zich
hebben opgeworpen als politieke, maatschappelijke en geestelijke
leiders. Zoals Nero zei: "Geef het volk brood en spelen." Nu kunnen
we de schuld natuurlijk wel op Nero en zijn volgelingen schuiven,
maar is het niet reëler om de hand in eigen boezem te steken...
de verantwoordelijkheid voor het leven in eigen hand te nemen?
Gevangenen
van ons zelf
Ter illustratie
volgt hier een mooi en treffend voorbeeld van hoe wij de gevangenen
zijn van onze eigen aard;
In de droge,
dorre woestijn gebieden leven volkeren die een geniale methode hebben
ontwikkeld om de verborgen waterreservoirs op te sporen. Ze binden
een fles of iets anders van dien aard, met 'n smalle hals of gat,
gevuld met zoetigheid, aan een boom. Daarna hoeven zij maar even
te wachten, tot er een aapje komt wat de lekkernij ontdekt en zijn
kluifje in de pot steekt om zich meester te maken van de inhoud.
Op dat moment kunnen zij het beestje gewoonweg pakken! Waarom? Wel
om de simpele reden, dat het niet bij het beestje op komt om los
te laten! Zolang hij de buit vasthoudt is zijn vuist te groot om
uit de hals te ontsnappen.
Maar zelfs
de dreigende gevangenschap weerhoud het aapje er niet van om zijn
eenmaal gevonden lekkernij los te laten. Het vervolg is dat de autochtonen
het diertje veel ontzettend zoute zaken toe dienen, waardoor een
ontzettende dorst wordt veroorzaakt. Daarna laten ze het beestje
los en hoeven hem maar te volgen, want die gaat als de weerlicht
op de dichtstbijzijnde drinkplaats af. Het mag duidelijk zijn dat
het aapje, om zijn vrijheid te behouden, enkel los hoeft laten!
Is de moraal van dit verhaal niet op bijna ieder van ons van toepassing?
Voorgeprogrammeerd
Na een terugblik,
resumé en eerlijk oordeel m.b.t. ons eigen relatief kortstondige
bestaan kunnen we rustig de conclusie trekken dat ons onontkoombaar
noodlot niet te wijten is aan een onverzoenlijke God, een bestraffende
natuur of pure willekeur van 't lot, maar heel vaak veroorzaakt
wordt door onze opstelling en handelen in dit en zeer waarschijnlijk
heel veel andere levens. Als
er al een wet is, dan is dit de karmische wet en zij is rechtvaardig!
Al is het maar omdat ze ons meet met dezelfde maatstok als die we
voor anderen gebruiken.
Hiermee komen
we dan ook meteen bij de werkelijke oorzaken van het al dan niet
uitkomen van voorspellingen c.q. profetieën. Het patroon van ons
bestaan wordt enkel geweven door, onze eigen ideeën, overtuigingen,
gedachten, intenties, emoties en onze eigen reacties daarop. Veelal
reageren we op een perfect geconditioneerde wijze omdat we middels
materie, maatschappij, alsmede door anderen en ons zelf als zodanig
geprogrammeerd zijn! Zelfs
de reactie op voorspellingen is voor veel mensen voorgeprogrammeerd!
Essentie
van een diepere werkelijkheid
Resumerende
vraag ik mij dus in gerede nogmaals af, wat de zin en het voordeel
is van voorspellingen doen, wanneer zij niet met een waarschijnlijkheid
van toch op zijn minst 99,9% uitkomen, waarbij de mening onder alle
voorspellers natuurlijk ook nog onverdeeld dient te zijn. Misschien
wordt het tijd dat we ons eens af gaan vragen of het hoe en
waarom, niet méér onze aandacht verdiend, dan de inhoud
van dergelijke uitspraken.
Zoals de wonderen
door bijv. Christus en Sai Baba, niet meer dan concessies zijn aan
een ongelovig volk en leuke aangename effecten sorteren, maar in
essentie eigenlijk bedoeld zijn, om ons te wijzen op een dieper
liggende werkelijkheid! Een werkelijkheid die de bron van ons ontstaan
en vorming van alle ervaring insluit en ontsluit! Alsmede alle Hogere
Natuurwetten die met de juiste instelling begrepen en gehanteerd
kunnen worden, ten dienste van anderen en ons zelf en het gehele
universum, met inbegrip van alle eventuele nog te ontdekken sferen,
dimensies en paralel-universa.
Geen enkele
profetie of voorspelling is bindend van karakter! Zij wijzen slechts
op meerdere waarschijnlijke mogelijkheden, die wanneer de condities
daar voor aanwezig zijn, met grote waarschijnlijkheid plaats zouden
kunnen vinden. De codes, zoals ontdekt in de Bijbel, * ondersteunen
deze stelling. Zij geeft niet alleen inzicht in onze 'werkelijkheid'
maar tevens wat er gebeurd zou zijn indien we een andere weg waren
gegaan!
Aan ons grootste
goed, de vrije wil en keuze moet juist nu, in deze bijzondere tijd
worden geappelleerd. Wij moeten een beroep doen op ons eigen gezonde
verstand en intuïtie, wetende dat onze wortels door vele dimensies,
tot in diepe sferen reiken. Nooit twijfelend aan ons hoger Zelf,
wat in Liefde de wegen voor ons baant, maar de keuze laat aan ons
ego.
Als
we een andere weg gaan, komen we ook ergens anders uit.
Dan hebben we een nieuwe mens! ....... En een nieuwe aarde!
Doel der reis
De
mens... in zijn schip
Varend
in de mist.
Zoekend naar zijn doel.
Strijdend...zonder dat hij wist!
Bij weten van te voren...
Heeft de strijd geen zin.
Zonder echte pijn en diep gevoel,
is er geen gewin.
Speurtocht door de nevelen en in de mist,
Ontwikkeld het vermogen van 't gevoel,
om blindelings te varen...
op 't echte DOEL.
Harrie de Kroon.
* Zie De
Bijbelcode en de artikelenreeks De
bijbel en zijn decoders
|