S(ch)andalen
Door Cindy de Kroon
29
juni 2001
1
goedemiddag,
Het zonnetje staat hier weer hoog aan de hemel en ik dacht dat het
weer eens tijd werd voor een meeltje. Elke dag naar het strand wordt
ook saai en dus zit ik ook regelmatig met mijn boek ergens op het
terras. Zodra ze me aan zien komen dan wordt er al koffie gehaald
en als er luidruchtige snuiters op het terras zitten dan worden deze
gemaand rustig te doen omdat ik zit te lezen. Ik vind dat wel grappig,
maar dat is dan een voordeel van het vaste-klant zijn.
Het leven hier is fijn, heel relaxt en niemand heeft haast. Als je
om 5 uur met een Griek afspreekt, dan mag je blij zijn als ie er om
kwart voor zes is. Je bent veel buiten en ook het mooie weer doet
natuurlijk wonderen voor het humeur, althans voor het mijne. Toch
zijn er ook 'minpuntjes' die dat mooie weer met zich meebrengt en
1 daarvan is De S(ch)andaal. Bij voorbaat wil ik zeggen dat ik absoluut
geen enkele sandalen-drager voor het hoofd wil stoten, maar mijn favoriet
zijn ze niet. Je ziet ze hier in alle soorten, maten en kleuren. Ik
zie bijna niks anders meer, het schijnt dat men massaal 'de sandaal'
ontdekt heeft. Of dat altijd al zo is geweest weet ik niet, ik heb
er eigenlijk nooit zo op willen letten, maar ik kom er hier met geen
mogelijkheid onderuit. Ik zie ze overal. De man voor mij op de scooter
heeft ze aan, de cassiere in de supermarkt, de taxichauffeur, noem
het maar op. Ik vind het al helemaal geeeen porum, zo die b! lote
poten in die dingen, maar dan schijnen sommige mensen ook nog te denken
van nou, ik heb mooie gele sandalen, laat ik daar eens een keurig
paars sokje bij dragen die ik dan fijn tot m'n knieholtes optrek.
Bij vrouwen vind ik het nog enigzins gaan, maar bij mannen heb ik
er een grondige hekel aan. Het is geen pretje als er al de hele avond
een bijzonder leuke knul aan de bar zit en ik ineens tot mijn afgrijzen
() moet ontdekken dat hij 'drager' is en dat hij het schijnbaar ook
niet nodig vond eerst het overtollige haar van z'n voeten te verwijderen,
aangezien er een flinke bebossing tussen de bandjes uitstak. Ja sorry
hoor, maar voor mij is zoiets echt afknapper nummer 1. Als ik dat
zie dan ben ik echt in staat om zo iemand met loeiende sirenes af
te laten voeren. Als ie al zoveel haar op z'n voeten heeft dan laat
de rest maar zitten.
Op dit moment is het al een stuk drukker geworden en de verwachting
is dat het binnen twee weken toch wel storm gaat lopen hier. Het leuke
daarvan is dat de Grieken zelf ook weer wat vrolijker zijn en dan
kun je ze nog wel eens bewegen tot gek doen. (bijna) iedereen kent
het liedje wel van hooooofd, schouders, knieen, teen, knieen teen.
In het Grieks krijg je dan kafaaalie, omos, genato, toe, genato toe.
Waar de Grieken ons eerst enigzins vreemd keken als wij op dit nummer
aan het dansen waren, fanatiek de betreffende lichaamsdelen aanwijzend,
doen ze nu vrolijk en luidzingend mee. En geloof me, dan lig je in
een deuk. Grappig detail is trouwens ook dat zij de letter H niet
kunnen uitspreken en bestellen dan ook altijd een Gaineken ipv. Heineken
en weten inmiddels ook dat ik uit Aintgoven kom.
Ja, verder gaat het hier wel z'n gangetje. Ik maak eigenlijk weinig
bijzonders mee. Ik werk, eet, slaap, eet en ga weer werken. Het is
zoals thuis, maar dan anders. Overdag fijn naar het strand, bruin
worden. Nou schijn ik al aardig bruin te zijn terwijl ikzelf het idee
heb dat dat nogal meevalt. Maar als ik dan naar de anderen kijk die
hier al lang zijn, en die zijn bruin, en ik zie mezelf, dan ben ik
inderdaad behoorlijk bruin. Maar je loopt hier heel de dag tussen
bruinen, dus het valt me niet zo op. Alleen als er weer een lading
bleekgezichten is gearriveerd, dan zie je het verschil wel. Dus ik
mag niet klagen.
Sinds er twee maanden geleden een McDonalds is geopend en ik daar
pas 1 keer, nou vooruit misschien 2 keer ben geweest, heb ik besloten
mezelf vandaag maar op een BigMac menuutje te trakteren. Na drie dagen
heel gezond te hebben gegeten mag het wel weer dacht ik zo. Dus voor
nu de groeten en tot meels.
Heel veel groeten, Cindy
|