Als we het hebben over kanker wordt vaak de term resultaat gebruikt om aan te geven of de behandeling van de tumor wel of niet is gelukt. Wat er met de patiënt en zijn/haar kwaliteit van leven gebeurt, dat staat bijna nooit beschreven… J. Bolhuis, arts

Op 20 februari j.l besteedde het programma 'Netwerk' aandacht aan de "omstreden Italiaanse arts Tullio Simoncini", onder de titel Wonderdokter of Kwakzalver? Hoewel meerdere partijen in dit programma aan het woord kwamen, en er geen echt antwoord kwam op de gestelde vraag, zagen de makers van het programma op subtiele wijze kans om de directeur van de genoemde kliniek als onnozel en goedgelovig over te laten komen.

Het omstreden feit was, dat dr. Tullio Simoncini die in Italie uit zijn ambt gezet is, alsnog in Nederland zijn therapie schijnt toegepast te hebben, met een dodelijke afloop voor één van de patienten. Hoewel dr. Eduard Schweden, directeur van de kliniek voor preventieve geneeskunde aangaf dat dr. Tullio slechts een adviserende functie had, werd in het midden gelaten of de patient al dan niet een behandeling in de kliniek had ondergaan. De 'omstreden' behandelwijze wordt overigens op de site van de kliniek niet aangeboden.

De documentaire rondom Tullio Simoncini is niet gemaakt omdat deze arts een revolutionaire methode heeft ontwikkeld op het gebied van kanker, maar omdat hij eind vorig jaar in opspraak kwam nadat hij in een kliniek in Bilthoven betrokken was bij de dood van een patiënte die deze kliniek heeft bezocht. Het Openbaar Ministerie en de Inspectie voor de Gezondheidszorg stelden een onderzoek in en volgens het inspectierapport is de alternatieve therapie zinloos en in sommige gevallen zelfs levensgevaarlijk.

De vraagstelling zou eigenlijk niet moeten zijn of dr. Tullio Simoncini een wonderdokter of kwakzalver is, de vraag zou eigenlijk moeten zijn:

Waarom is het reguliere circuit er zo op gebrand alternatieve geneesmethoden te verbieden?

Hoewel ik niet voorbij wil gaan aan het leed van de familie, vind ik het wel erg ver gaan om het kind meteen met het badwater weg te gooien. De 'omstreden' methode is gebaseerd op het eenvoudige gebruik van natriumbicarbonaat en sinds 15 jaar brengt dr Tullio Simoncini met succes zijn theorieën over de oorzaak en de behandeling van kanker in de praktijk. Door het vallen van één dode wordt zijn methode in Nederland meteen als levensgevaarlijk bestempeld en helemaal niet bij onafhankelijk onderzoek betrokken.

Maar wat ik vooral eng vind, is dat hiermee zonder pardon voorbij gegaan wordt aan de wens van de patiënt, die bewust voor een andere behandelingsmethode kiest. Waarom moet een methode, waar sommige mensen wél baat bij gehad hebben meteen verboden worden? Uit angst dat deze wel eens zou kunnen werken en daarmee grote financiële belangen geschaad worden?

Zoals ik al schreef in mijn artikel 'Kanker alternatief genezen?!' blijkt er bij kankerpatiënten een grote behoefte aan onafhankelijke informatie te bestaan. Informatie die je in staat stelt om keuzes te maken, zowel bij het voorkomen als bij het genezen van kanker. Helaas is de informatie die doorgaans geboden wordt nogal eenzijdig. Een zoektocht op het woord 'kanker' levert meestal sites op die alleen reguliere behandelingen toelichten. Ten opzichte van alternatieve behandelingen vind je bij dat soort sites en forums veel onbegrip en stuit je zelfs op onverholen vijandigheid. Deze 'Kankersites' worden meer dan eens ondersteund en/of gesponsord door de farmaceutische industrie,

De oncoloog in de documentaire van Netwerk ging zelfs zo ver dat hij Dr. Tullio Simoncini bestempelde als "een gek of een oplichter". Terecht haalde dr. Tullio Simoncini aan dat je ook op die manier naar de reguliere geneeskunde zou kunnen kijken. Zij geven eveneens geen enkele garantie bij de behandelingen die ze uitvoeren en zelfs bij het ondergaan van hun behandelmethoden zijn 1 a 2 jaar later een groot deel van die patiënten terminaal.

Toch heb ik nog nooit gehoord dat die dokters vervolgd en/of aangeklaagd werden. Waarom? Omdat hun methoden wel wetenschappelijk onderzocht officieel goedgekeurd zijn. Reguliere geneeskunde wordt algemeen geaccepteerd. Niet omdat het de waarheid beter benadert, maar omdat de focus slechts op één onderdeel gericht wordt. Om bijvoorbeeld één tumor te elimineren wordt voor lief genomen dat de rest van de organen en de kwaliteit van leven voor de patiënt geweld wordt aangedaan.

Dr. Tullio Simoncini mag dan wel naar voren geschoven worden als charlatan, maar hij is een arts en chirurg die gespecialiseerd is in oncologie, diabetologie en stofwisselingsziekten. Tevens is hij afgestudeerd in de filosofie. Mijn inziens is hij gewoon een onderzoeker die een andere methode aanbiedt, waarbij hij de constatering doet dat kanker geen doodvonnis hoeft te zijn, en ook niet regelrecht 'naar de slachtbank' hoeft te leiden. Dat kan het begin zijn van zelfgenezing, niet alleen op lichamelijk vlak, maar ook geestelijk en spiritueel.

Bij holistische geneeswijzen wordt uitgegaan van het geheel en dat is veel moeilijker wetenschappelijk te ondersteunen. Vaak blijkt hoe zeer onze gedachten, onze psyche, van invloed zijn op onze gezondheid. Veel ziekten, waaronder kanker, worden namelijk voorafgegaan door een conflictsituatie, angst, verdriet of een crisis die we niet of niet goed verwerkt hebben.

Wie goed zoekt, zal meerdere vormen van therapie te vinden, die niet helemaal onder reguliere therapie vallen, maar toch enige goedkeuring van die tak weg kunnen dragen. Ze worden meestal complementaire behandelingen genoemd en aangeraden ter ondersteuning en in combinatie met de reguliere geneeskunde. Op de site www.tegenkanker.nl zijn verschillende behandelmethoden te vinden onder de noemer complementaire behandelingen. Overigens mis ik hier nog een pijnloze en effectieve therapie, namelijk de resonantietherapie. Zie www.ngcenergyhealing.com

Ook wordt gesteld dat met gezonde, natuurlijke voeding en het gebruik van voedingssupplementen en kruiden gezondheidswinst valt te boeken. Klik hier voor voedingstips

Welke behandelingen al dan niet gevolgd zouden moeten worden is per persoon verschillend en aangezien de patiënt zelf met de gevolgen moet leven, vind ik het hoog tijd dat diezelfde patiënt, als hij/zij dat wil, de vrijheid krijgt om te kiezen voor de therapie die bij hem/haar past. Voorlopig zal dat nog een utopie blijken, want ook al zouden alternatieve therapieën gedoogd worden, dan blijft er vaak nog een onoverkomelijke financiële drempel!

Leestips:
'Ik en Kanker' van Lara Masanowa Tatje
'Psychische achtergronden van kanker' van Jacomine Landman-Kasper .