• Positief Alternatief Web-log - 31 Augustus

Eten tegen kanker ... vooral chocolade...

Dat ik een paar dagen niet geschreven heb, is niet omdat ik inderdaad ‘schrijfmoe’ of zo ben, of dat er niets te vertellen was. Het is er gewoon niet van gekomen. Dus degenen die zich na mijn vorige weblog likkebaardend hebben zitten verheugen op het feit dat ik me voortaan in stilzwijgen hul, sorry, ik zal jullie teleur moeten stellen. Overigens reageerde mijn mannetje op mijn laatste relaas meteen met “goed idee, vooral die laatste zin”, waarop ik hem meteen al duidelijk gemaakt heb dat ik “pas zwijg als ik in mijn kissie lig, en zelfs dan misschien niet eens”. Ik geloof namelijk dat we eeuwige wezens zijn en dat we bij het overlijden letterlijk “over het lijden” zijn, maar dat de geest voortleeft. Deze overtuiging geeft mij ook de kracht om met mijn K* om te gaan. Maar voorlopig ben ik nog niet zo ver, en “wie schrijft die blijft”, dus ik schrijf/blijf nog een poosje, dacht ik zo…

Ik heb een heerlijke week in Den Helder achter de rug, die aan de ene kant best wel relaxed was, maar hoewel ik niet echt ‘veel gedaan heb’ ook nog wel vermoeiend. Bij mijn maatje M* heb ik ook nog even overnacht, wat een leuke afsluiting van die week was en wat me ook nog wat heilzame informatie verschaft heeft. M* had namelijk lekkere rijst met Kurkuma gemaakt, en naderhand een bakkie ‘gezonde’ thee gezet, die een versterkende werking op de Kurkuma had. Naar aanleiding van dit gegeven kwam ze met het boek “eten tegen kanker” aanzetten, waarin dit uitgelegd werd. Aangezien ik het boek momenteel niet voor me heb liggen kan ik niet precies aangeven hoeveel, maar de versterkende werking van juist díe combinatie was absoluut de aandacht waard.

Nou was ik al, mede door de financiële kant van de zaak, maar ook omdat iedere (vitamine)pil op een gegeven moment de frustratie naar de onrechtvaardige behandeling van het zorgstelsel vertegenwoordigde, gestopt met de inname van grote hoeveelheden supplementen. Daarbij komt nog dat ik MMS gebruik, relatief voordelig en tevens ondersteunend voor het immuunsysteem en (al is het ook vanwege de financiën wat minder vaak) resonantie therapie volg, wat ook het immuunsysteem ondersteunt. Keuzes maken is prioriteiten stellen, maar op één of andere manier had ik de laatste tijd al de neiging om van het hele arsenaal dat me voorgeschreven was, alleen de Kurkuma weer in te gaan namen. Dit mede omdat ik hier aldoor een ‘goed gevoel’ bij gehad heb gezien het feit dat ik vlak voordat dit voorgeschreven werd over deze ‘geelwortel’ gedroomd had. Ik was dus wel op de hoogte van  de heilzame werking van Kurkuma. Maar ja, vier capsules per dag….niet nodig dus wanneer je het versterkt door er de juiste thee bij te drinken.

Ik heb het boek, dat overigens door twee artsen geschreven is, dan ook met veel belangstelling doorgekeken, een aantal hoofdstukken daar uit gelezen en het meteen na thuiskomst bij de bieb gereserveerd. Het grappig vond ik dat er tijdens de vergadering van de WWK, diezelfde avond, wat aanvullende informatie voorbij kwam die ik beter kon begrijpen doordat ik die dag een gedeelte van dit boek had gelezen. Ik vind het dan ook een echte aanrader, mede vanwege de uitgebreide informatie over kanker, de toelichting waarom chemotherapie (op de lange duur) niet werkt en het feit dat de natuur ons stoffen biedt met dezelfde kankerceldodende werking als chemo, maar zonder de vernietigende bijverschijnselen. Eén van die stoffen is bijvoorbeeld chocolade, wat ik vanwege de suiker van mijn menu geschrapt had, maar waar ik de laatste tijd wel steeds vaker zin in had. Voor de duidelijkheid: we hebben het hier wel over pure chocolade met een cacao gehalte van minstens 70%, die (volgens dit boek) een kankerceldodende werking heeft. Met deze informatie komt het artikeltje van dr. Moolenburgh (….Ze ging thuis op bed liggen en zette zichzelf op een dieet dat voornamelijk uit de duurste bonbons en koekjes bestond…..) toch in een heel ander daglicht te staan! Daar komt nog bij dat chocola bekend staat om zijn stemmingverhogende werking, dus hoef ik ook niet aan de anti-depressieva. Komt dat even goed uit….

Internet is een schitterend medium: voor veel mensen toegankelijk. Dat is zijn kracht, maar tegelijkertijd ook zijn zwakte. Iedereen kan er iets af halen, maar ook iedereen kan er iets aan toe voegen. Bij zoektochten naar informatie ik het mij opgevallen dat sommige artikelen letterlijk (inclusief spelvouten) op meerdere sites gepresenteerd worden, soms met, maar ook vaak zonder bronvermelding. Of het nu rechtstreeks uit de goede bron komt, of is gekopieerd, in alle gevallen geldt dat je alert moet blijven en met verstand naar je gevoel luisteren, dan kom je het verst. Echt wéten doe je het nooit, want ook wetenschappers zitten er (Wel eens? Vaak?) naast, omdat er bij onderzoek vaak naar één element gekeken wordt, terwijl wij niet alleen individuen zijn, maar ook zeer complexe wezens (ik in ieder geval!) en “de som is nog altijd groter dan het totaal van de delen”.

Terugkomend op de door mij pas verworven informatie, het verbaasde mij dat ik deze nog niet eerder tegen gekomen was. Ik heb immers inmiddels al aardig wat over voeding gelezen, zowel in boeken als op internet en zeker in verband met kanker. Bovendien heb ik me ook uitvoerig laten voorlichten door een voedingsconsulent. Naast het feit dat iedereen het heeft over anti-oxidanten en dit inmiddels een lonende toevoeging op allerlei levensmiddelen schijnt te worden, blijkt dat ook hier iedereen vanuit zijn eigen vierkante meter zit te denken en blijken ogenschijnlijke kleine details een wereld van verschil te maken. Het lijkt me namelijk van groter belang om de juiste combinaties te gebruiken, dan grotere hoeveelheden te consumeren….en nog een stuk voordeliger ook! In dit boek wordt ook daar uitvoerig op in gegaan.

Het grappige van dit alles vind ik, dat terwijl ik een beetje ‘informatiemoe’ begon te worden (of moet ik zeggen, juist omdat…) ik zonder daar bewust naar te zoeken een boek aangereikt krijg dat voeding benadert vanuit een groter perspectief, en daarnaast ook nog wetenschappelijk onderbouwd is. Tja, alles op de juiste tijd zullen we maar zeggen…

Het geeft eens te meer aan dat het (althans voor mij) helemaal geen nut heeft om als een kip zonder kop overal achter aan te hollen, uit angst dat je iets ‘mist’. Door rust in je leven te creëren ben je ontvankelijker en alerter, en door niet overal achter aan te rennen, kunnen de dingen naar je toe komen. Juist door gewoon de dingen te doen die je moet doen (euh…Leven, bewust en alert zijn) kom je daar waar je wezen moet. Een beetje dubbel, want ik hang sowieso de overtuiging aan dat iedereen precies dáár is, waar hij of zij wezen moet, maar het gaat uiteraard ook om het gevoel dat je daar bij hebt…en mijn gevoel staat mij nu toe om volop te genieten van de repen chocola die ik uiteraard meteen heb aangeschaft………..

Het artikel van Moolenburgh waar ik naar verwijs (zeer de moeite waard): Er is hoop voor iedereen en nog gratis ook…!