Deze rubriek heette eerst 'Lotgenoten'. Het woordje 'Lot' geeft echter de illusie dat je ergens aan overgeleverd bent. De mensen in deze rubriek zijn juist mensen die niet bij de pakken neer zijn gaan zitten en in hun kracht zijn gaan staan. Daarom heb ik de knop 'Lotgenoten' vervangen door 'Krachtmensen'.
Volgens de Simonton therapie, die mij uitermate aanspreekt, zijn er drie belangrijke gebieden die bij ziekte onderzocht zouden moeten worden.
- De stress-veroorzakende gebeurtenissen die voor de ontwikkeling van de ziekte plaats hebben gevonden.
- De secundaire voordelen (winst) van de ziekte.
- De boodschap die de ziekte overbrengt.
Door deze manier van benaderen zal men zich minder snel slachtoffer voelen en in staat zijn om zich op een positieve manier op te stellen. Voor mijzelf voelde de ontdekking van borstkanker als ultimatum: zo van "genoeg geklooi, tijd voor het serieuse werk ". Ik kon er niet meer onder uit om eens goed naar mezelf te kijken; wat waren mijn wensen, mijn levensvisie, mijn goede en zwakke kanten en het allerbelangrijkste "hoe ziet mijn leven er uit en hoe zou ik willen dat het er uit zou zien".
Ik sta hierin niet alleen. Door mijn vernieuwde visie op mijn leven en de manier waarop ik die wens te ervaren, ben ik inmiddels in contact gekomen met een hoop lotgenoten. Lotgenoten in de breedste zin van het woord, dus niet alleen kankerpatiënten, zelfs niet alleen vrouwen, maar mensen waarbij hun ziekte en/of lichamelijke beperkingen gezorgd hebben dat ze een heel ander pad zijn ingeslagen. Op dit gedeelte van de site wil die graag aan het woord laten, onder eigen naam, alias of anoniem. Wat hen het beste uitkomt; mij maakt het niet uit...
Het is niet van belang dat men er dezelfde denkwijze op na houdt. Men mag uitkomen voor zijn spiritualiteit, maar dat hoeft niet. Belangrijk is het om ruimte te geven aan de vele verhalen van mensen die niet bij de pakken zijn neer gaan zitten, maar die hun ziekte (of de ziekte van een geliefde) gezien hebben als uitdaging en dit hebben omgezet naar een Positief Alternatief: Kracht mensen dus !
Als eerste vraag ik aandacht voor het uitgebreide levensverhaal van Sandra, die haar moeilijke en zware weg beschrijft met de veelzeggende woorden: "Hoe diep een dal soms ook was of leek, altijd was er diep binnenin een weten dat alles met een reden gebeurt. Dat het goed is zoals het is en ik had altijd het vertrouwen dat het ook goed zou komen. Ook al zal ik nog wat zijwegen moeten bewandelen; ik verlies mijn weg niet meer uit het oog!"
Heb je ook een verhaal te vertellen? Vul dan het contactformulier in en de rest volgt van zelf. Laat je niet weerhouden door het feit dat je geen schrijverstalent hebt, want samen komen we een heel eind.
Willeke |
