Herboren
Lieneke Schotanus


Inzicht in de betekenis van vroeggeboorte en
leven en sterven van een pasgeboren kind.

Recensie; W.M.F. Leuver



Als je nagaat dat de statistieken aangeven dat 1 op de 4 vrouwen een miskraam krijgen, dan werd het ook hoog tijd dat er een boek zou verschijnen, waarin de ouders en hun omgeving een manier aangereikt kregen om met de gevoelens en emoties hieromtrent om te gaan.

Met haar boek 'Herboren' heeft Lieneke kans gezien om anderen een 'handvat' aan te reiken bij hun verwerkingen. Ze heeft het lef gehad haar gevoelens van hoop, wanhoop, verdriet, maar ook van vertrouwen naar buiten te brengen. Ik heb dan ook grote bewondering voor Lieneke, die in dit boek haar hele ziel bloot legt.

Voor mensen die zelf een vroeggeboorte hebben meegemaakt, of het verlies van een pasgeboren kindje, maar ook voor degene die werkelijk geïnteresseerd is in de gevoelens die daarbij de kop op kunnen steken, is dit boek een beleving.

Hoewel het zo is dat ieder zijn verlies op zijn eigen manier beleeft en verwerkt, geeft dit boek een duidelijk beeld van de emoties waar je 'tegen op kunt lopen'. Lieneke is moeder van vijf kinderen, waarvan er twee in leven bleven. Van de andere drie, is de eerste een miskraam, de tweede na slechts 1 dag overleden en de derde doodgeboren.

Doordat Lieneke op drie verschillende manieren afstand heeft moeten doen van haar kinderen, heeft ze ook drie verschillende manieren ervaren van 'er mee om te gaan'. Met alle vijf haar kinderen had ze, zowel voor als na de geboorte een ander soort contact, wat behalve met de kinderen zelf, ook met haar eigen ontwikkeling hierin te maken heeft.

Door de manier waarop ze kans heeft gezien haar verdriet door te werken en dit aan het papier toe te vertrouwen, ziet ze kans ons in dit boek een heel scala van emoties te tonen, waardoor men kan beseffen dat iedere zwangerschap, al dan niet voltooid, en ieder overlijden, ieder rouwproces door dezelfde persoon anders ervaren kan worden. Vanzelfsprekend dus dat ieder het op zijn eigen manier zal beleven.

Na de eerste miskraam was Lieneke nog niet in staat haar gevoel te volgen en haar kindje 'tastbaar' te maken door het plaatsen van een rouwadvertentie. Uit angst voor onbegrip in de buitenwereld, waar ze naderhand evengoed nog mee werd geconfronteerd. Voor anderen is het immers vaak 'maar een miskraam', iets waar je maar beter niet meer over kunt praten. Doch voor Lieneke, net zoals voor veel vrouwen die een miskraam gehad hebben, was het een kindje.

Bij haar beide andere vroeggeboortes heeft ze echter haar gevoel gevolgd door ze te begraven en zo een eigen plek voor rouwverwerking te creëren. Ze heeft kans gezien om, niet ongestoord, maar wel ongehinderd haar eigen weg hierin te volgen.

Heel herkenbaar vond ik ook de strijd met de 'waarom-vraag'. Het is immers, om bepaalde dingen los te laten, vaak noodzakelijk om het 'waarom' te begrijpen. Sommige dingen, zoals het verlies van een kindje zijn echter niet altijd te begrijpen, laat staan los te laten.

Het is eenvoudig om de belevingen in het boek 'weg te redeneren' omdat ze zeer persoonlijk en vaak 'ongrijpbaar' zijn. Wie dit boek met het intellect leest, zal niet zien wat er werkelijk staat.

Wie in staat is het boek te lezen met zijn hart,
zal zonder er over na te denken zien wat er staat….en meer....


Boek bestellen? Klik hier...

Uitg: Akasha, ISBN: 90-73798-58-2, Nugi 626


In de 3de editie van ons Online Magazine Diamental wordt aan het onderwerp verlies van een vroeggeboorte aandacht besteed: in het artikel Mo(nu)ment voor het niet-erkende kind. Tevens vindt u hier een lijst met boeken en homepage-adressen over dit onderwerp.

De schrijfster van dit boek heeft een eigen centrum, De Mirtetak, waarin ze aanstaande moeders begeleidt om met muziek contact met het kind te maken.Ook zingt en speelt ze met ouders met jonge kinderen. Haar email-adres is: mirtetak.wel@planet.nl


Terug naar Menu